به نقل از «تسنیم»

توان نظامی مقاومت جلوی جنگ لبنان و رژیم صهیونیستی را گرفت/ مصاحبه اختصاصی

تاریخ انتشار: ۹ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۰۷۵۹۳

«هشام جابر» ژنرال بازنشسته ارتش لبنان و رئیس مرکز مطالعات خاورمیانه در بیروت در گفت و گو با تسنیم گفت که توان نظامی حزب الله از جمله قدرت پهپادی آن باعث هراس اسرائیل نسبت به وقوع جنگ با لبنان شد و همین امر به توافق ترسیم مرزهای دریایی انجامید. - اخبار بین الملل -

 به گزارش خبرگزاری تسنیم، این گفت و گو به بهانه توافق ترسیم مرزهای دریایی میان لبنان و رژیم صهیونیستی که روز پنجشنبه 5 آبان امضا شد، صورت گرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ادامه ویدیو و متن کامل این گفت و گو می آید:

 

تسنیم: آقای دکتر ابتدا درباره پیامدهای مثبتی که این توافق به همراه داشت صحبت کنیم. تحلیل شما در این باره چیست؟

هشام جابر: به نظر من این توافق برای لبنان موفقیت آمیز نبود؛ زیرا تنها نتیجه مثبت این توافق، جلوگیری از جنگ بود. درگیری بر سر میادین گازی در آب های مشترک می توانست باعث تشدید درگیری ها شود و تا آستانه درگیری نظام و شکل گیری جنگ پیش رود. این تنها موفقیت و پیامد مثبت توافق بود. اما درباره نتایج مثبت دیگر برای لبنان باید بگویم که من به چنین چیزی اعتقاد ندارم. لبنان دارای میادین انرژی بسیاری در آب هایی است که توافق درباره آن ها صورت گرفته است. لبنان دارای میادین انرژی مشخصی است که عدد آن ها به 29 خط می رسد.

زمانی که من کار خود را در ارتش لبنان آغاز کردم، افسران متخصص دیگری نیز در آن زمان در ارتش فعالیت می کردند. اخیرا ژنرال یاسین مسئولیت این پرونده را برعهده گرفت، همانطور که ریاست هیئت لبنانی مذاکره کننده را نیز بر عهده داشت و به مدت 8 یا 9 سال تا سال 2020 در این زمینه تلاش صورت گرفت و"هوکشتاین" میانجیگر آمریکایی درباره آن چنین گفت: valid solid، یعنی پرونده سنگین.

این پرونده پس از سال 2010 تا 2011، زمانی که توافق  بر روی خط 23 صورت گرفت و در سال 2019 ثابت کرد که خطوط انرژی لبنان به 29 خط می رسد. در حقیقت در جنوب خط 23 قرار می گیرد. بر این اساس خط 23 مرزهای خشکی را تعیین می کرد. بخش B1، مرزهای لبنان و فلسطین اشغالی را مشخص می کرد؛ از زمان توافق ترودوس در سال 1949 تا پیش از سال 1922 که انگلیسی ها و فرانسوی ها مرزهای لبنان و منطقه را ترسیم کردند و به مرزهای "الناقوره" یعنی B1 معروف است و از B1 به بعد مرزهای آبی لبنان آغاز می شود. مدارک ارتش شامل نقشه ها و مستندات بریتانیایی است که عکس های هوایی، تصاویر ماهواره ای و سایر اسناد را در برمی گیرد و نشان دهنده خطوط 23 می شه. این خطوط از میدان انرژی کاریش می گذرد و این اسناد نشان می داد، سهم لبنان در میادین کاریش 60 درصد و سهم اسرائیل 40 درصد است.

 

تسنیم: آیا چنین چیزی در توافق اخیر لحاظ شد؟

هشام جابر: در این توافق میدان کاریش به طور کامل به اسرائیل تحویل داده شد و میدان قانا هم برای لبنان در نظر گرفته شد؛ آن هم نه به صورت کامل. زیرا برای اسرائیل نیز سهم در نظر گرفته شد. این موضوع چگونه برای لبنان به عنوان موفقیت تلقی می شود؟ این موضوع به طور خلاصه تنها موفقیتی سیاسی برای سیاستمداران لبنانی به شمار می رود. نماینده آمریکا به لبنان سفر کرد و با تهدید و ترغیب با طبقه سیاسی لبنان گفت وگو کرد و همانطور که می دانید این طبقه سیاسی منافع مشترکی با آمریکا دارد و نگران تحریم های آمریکا و مجازات آنهاست. بنابراین دولتمردان توافق کردند که میانجیگر و نماینده آمریکا را راضی کنند.

 

تسنیم: البته اسرائیل بر این باور است که میدان قانا نیز به این رژیم اشغالی تعلق دارد؛ در این شرایط نقش مقاومت لبنان در فرایند این توافق چه بود؟

هشام جابر: مقاومت از وقوع جنگ جلوگیری کرد. ابتدا باید یادآوری کنم نیروی مقاومت با به کارگیری وسایل جنگی از جمله پهپادها و قایق های جنگی باعث شد، اسرائیل از لبنان بترسد. باید اذعان کنم، اسرائیل نمی خواهد  اما برای تحریک هم که شده آماده است تا موشک های مقاومت به مناطق این رژیم اصابت کند، زیرا این گونه می تواند نقش مدافع را به خود بگیرد. اما خلاصه بگویم، اسرائیل می داند، جنگ با لبنان بسیار هزینه بر است و آمریکا نیز در حال حاضر آمادگی حمایت از اسرائیل را در این شرایط ندارد؛ زیرا به چین و روسیه مشغول است.

 

تسنیم: اگر ترسیم مرزهای آبی لبنان صورت گیرد، آیا این مرزهای آبی، ترسیم مرزهای خشکی لبنان را نیز شامل می شود؟

هشام جابر: مرزهای خشکی به هیچ گونه تعیین و ترسیم نیاز ندارد. از سال 1949 براساس توافق ترودوس، مرزهای لبنان مشخص شد. مرزهای خشکی باید تثبیت شود، نه ترسیم! زیرا نشانه ها بر نقشه ها و اسناد موجود است. هنگامی که اسرائیل از سال 49 به بعد پی در پی به لبنان حمله کرد و اراده لبنان و زمین های کشاورزی لبنان را نشانه گرفت. سپس یا خط ترسیم شده از سوی سازمان ملل موسوم به خط آبی سال 2000 شکل گرفت که اسرائیل ادعا می کرد، تعیین کننده مرز آن است. خط آبی در اراضی و زمین های لبنان است و میان آن خط و اسرائیل مسافت ها فاصله است؛ بنابراین اسرائیل به لبنان تجاوز کرده است.

 

تسنیم: حتی در خط آبی نیز اسرائیل اقدام به اشغال کرده است ؟     

هشام جابر: بله کاملا واضح است.

 

معنی ترسیم مرزهای دریایی به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی از سوی لبنان نیست/ مصاحبه اختصاصیتاکید میشل عون بر نقش مهم حزب‌الله در مسئله ترسیم مرزهای دریاییامضای «میشل عون» پای متن توافق پیشنهادی ترسیم مرزها با رژیم صهیونیستی

 

تسنیم: با این وجود لبنان در اراضی اشغالی نیز سهم دارد؟

هشام جابر: بله این امر کاملا روشن است. هزاران هکتار زمین اشغالی در اختیار اسرائیل قرار گرفته که مدعیان لبنانی دارد. اما نمی تونند آنها را پس بگیرند زیرا اسرائیل بر آن ها چنگ انداخته است. من به عنوان ناظر و پژوهشگر امیدوار بودم، دولتمردان لبنانی دست بالا را داشته باشند و به دشمن اسرائیلی فشار بیاورند تا به توافقی جامع دست پیدا کنند. ما باید در این توافق با نظارت آمریکا، موفق می شدیم به خط 29 و نه خط 23 و هر چه بالاتر دست پیدا کنیم. باید به آن ها نشان داده می شد، توافق ترودوس نشانگر مرزها و سرزمین لبنان است و بر اساس آن اسرائیل را از اراضی خود بیرون می کردیم؛ زیرا مرزها کاملا مشخص است و نیاز به جست وجو ندارد.

آن چه پیش آمد، ما از زمین های خشکی خود گذشتیم و اسرائیل بر آن ها مسلط شد و با اسرائیل به توافق مرزهای آبی رسیدیم که خسارت هایی برای لبنان به دنبال داشت. این موضوع نظر من تنها نیست بلکه کارشناسان نیز از جمله دکتر اسحاق الخلیفی که روزانه با او در تماس هستم، همین موضوع را تایید می کند. ایشان که پژوهشگر هستند و پژوهش های بسیاری در زمینه نقشه ها داشته است، موافق پرونده ای بودند که ارتش لبنان آن را به ریاست بسام یاسین به انجام رسانده بود. همه این پژوهش ها و پرونده ها و نظر کارشناسان از جمله اسحاق الخلیفی نادیده گرفته شد و توافق بر اساس روابط سیاسی و نظر نماینده آمریکایی اتفاق افتاد و نتیجه آن این شد که پیش از این توضیح دادم.

 

تسنیم: آیا این موضوع می تواند مقدمه ای برای عادی سازی روابط لبنان با اسرائیل باشد؟

هشام جابر: این مشارکت و توافق نشان می دهد که رابطه ای شکل گرفته است. من پیش از این نیز تصریح کردم حتی اگر منجر به رنجش کسی شود، گفتم ما از میادین انرژی خود گذشتیم اما تنها چیزی که به دست آوردیم و خیال ملت لبنان از آن راحت شد، جلوگیری از شروع جنگ بود، زیرا هیچ کس به دنبال جنگ نبود.

ما به اسرائیل میادینی دادیم که حق ملت لبنان بود اما دولت آن را به دست نیاورد. این توافق با حمایت آمریکا شکل گرفت و رئیس جمهور آمریکا، جو بایدن به صورت پیگیر این موضوع را دنبال می کرد و پس از آن هوکشتاین.

 

تسنیم: اهداف آمریکا در خصوص این توافق چه بود؟

هشام جابر:بایدن در این توافق سه هدف اساسی را دنبال می کرد،  تا جایی که با میشل عون تماس گرفت و توافق را به او تبریک گفت. چگونه ممکن است رئیس جمهور آمریکا برای این امر با تماس تلفنی تبریک بگوید. این امر به منزله توجه بایدن به توافق است؛ اما چرا؟ زیرا همانطور که گفتم از درگیری نظامی میان حزب الله و اسرائیل می ترسید؛ همین موضوع درباره اسرائیل نیز صحت دارد. دوم اینکه، آمریکا و اسرائیل در تلاش هستند به سرعت از این میادین گاز استخراج کنند و به اروپا برسانند در برهه ای که به گاز روسیه دسترسی ندارند. سوم اینکه، رئیس جمهور آمریکا انتخابات، پیش رو دارد و دموکرات ها نیز انتخابات کنگره را پیش رو دارند. بنابراین بایدن در تلاش است به آمریکایی ها ثابت کند، موفقیتی تاریخی با این توافق رقم زده است.

 

تسنیم: در واقع بایدن می خواهد  بگوید که من به توافقی دست یافتم که هیچ یک از رؤسای جمهور پیشین آمریکا آن را محقق نکردند.

هشام جابر: بله کاملا.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: رژیم صهیونیستی ترسیم مرزهای مرزهای خشکی برای لبنان مرزهای آبی صورت گرفت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۰۷۵۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

توانمندی دفاعی ایران از نگاه غرب؛ از فتوشاپ تا تغییر محاسبات

اقدام ایران در حمله به سرزمین‌های اشغالی از داخل خاک خود در میان رسانه‌های صهیونیستی هم بازتاب داشت و این رسانه‌ها را مجبور کرد تا توانایی جمهوری اسلامی ایران برای درگیری با صهیونیست‌ها را مورد تحلیل و ارزیابی قرار دهند. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، «ایرانی‌ها موشک‌هایی با بُرد بسیار طولانی و دقت بسیار خوب دارند. کشورهای زیادی در جهان نیستند که چنین موشک‌هایی داشته باشند.» این سطری از گزارشی است که دویچه‌وله آلمان منتشر کرده است. گزارشی که در گفت‌وگو با یک کارشناس مسائل نظامیِ اندیشکده مؤسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک (IISS) مستقر در بریتانیا به تحلیل پاسخ نظامی ایران به رژیم صهیونیستی پرداخته بود.

از نگاه این کارشناس نظامی، هرچند ایران توانایی‌ نظامی و دفاعی بالایی دارد اما مخالفان اصلی او هم کشورهای هستند که رهبران مطلق فناوری‌های نظامی در دنیا محسوب می‌شوند. عبارتی برای تخفیف قدرت دفاعی ایران که البته یک اعتراف ضمنی در آن نهفته است؛ این‌که ایران، توان دفاعی و نظامی خود را نه در سطوح پایین منطقه‌ای، بلکه با سطوح عالی دفاعی و نظامی در دنیا تنظیم کرده است.

این گزارش اما تنها گزارشی نیست که رسانه‌ها و کارشناسان غربی به توان جمهوری اسلامی ایران برای دفاع از منافع خود به‌صراحت یا تلویح اشاره کرده‌اند. اندیشکده آمریکایی شورای آتلانتیک از دیگر مراکزی است که به این موضوع پرداخته است. پایگاه اینترنتی این اندیشکده در گزارشی که در میان سطور و کلمات آن می‌توان رشحات معادله جدید منطقه غرب آسیا را یافت که البته این مرتبه توسط ایران در حال وضع شدن است. نوعی نظم منطقه‌ای که این مرتبه ایران معمار آن است.

در بخش‌هایی از این گزارش آمده است: «حمله بی‌سابقه 14 آوریل ایران به خاک اسرائیل یک تیر هشدار بود. این نشان می‌دهد که تهران توانایی بالقوه‌ای برای ایجاد ضربه‌ای بر برتری هوایی هولناک اسرائیل علی‌رغم فقدان نیروی هوایی مدرن دارد.»

 اسرائیل عمق راهبردی ندارد
نویسنده در بخش دیگری از گزارش به دو مسئله دیگر هم اشاره می‌کند. نخست آن‌که این حمله - که البته کشورهای آمریکا، انگلیس، اردن، فرانسه و چند کشور دیگر برای به حداقل رساندن ضربات آن به کمک صهیونیست‌ها آمدند - به‌وضوح «فقدان عمق استراتژیک و راهبردی» رژیم صهیونیستی را به نمایش کشید.

مفهومی که هر قدر حدأقلی باشد، توانایی یک نظام سیاسی در دفاع از خود را هم کاهش می‌دهد. دیگر آن‌که این حمله که بزرگ‌ترین حمله پهپادی و موشکی تاریخ تا این لحظه محسوب می‌شود «استراتژیست‌های دفاعی در آمریکا و اسرائیل را وادار می‌کند تا محاسبات خود را درباره محدودیت‌های تحمل خطر و توانایی‌های ایران تغییر داده و درباره ایران تجدیدنظر کنند.»

این گزارش با این عبارات معنادار به پایان می‌رسد: «درحالی‌که بیشتر بحث درگیری ایران و اسرائیل بر حملات زمینی نیابتی، عملیات مخفیانه و جنگ سایبری متمرکز شده است، حمله ایران به اسرائیل نشان‌دهنده تشدید دور جدید و خطرناکی در آسمان است.»

اهمیت این اشاره شورای آتلانتیک وقتی معنادارتر می‌شود که در نظر بیاوریم پیش‌فرض تحلیل‌گران و اندیشکده‌های نظامی غرب درباره جمهوری اسلامی، ضعف ایران در پوشش امنیت هوایی خود بود. حالا یکی از مهم‌ترین اندیشکده‌های غربی به این موضوع اشاره می‌کند که حمله ایران، ساحت درگیری‌ها با صهیونیست‌ها را تغییر داده و از حوزه فضای سایبر و نبردهای اطلاعاتی و درگیری‌های روی زمین به آسمان نیز کشانده است. 

 ضربه به بازدارندگی پوشالین صهیونیسم
گاردین از دیگر رسانه‌های غربی است که به تحلیل توانایی‌های اقدام نظامی ایران پرداخته است. این رسانه این حمله را اولین حمله یک کشور خارجی به اسرائیل در طول سه دهه گذشته معرفی می‌کند. حمله‌ای که البته ایالات‌متحده، بریتانیا، اردن و فرانسه به کمک آمدند تا بتوانند ضربات آن را کاهش دهند. گاردین این حمله را یکی دیگر از مصادیق و نشانه‌های تضعیف بازدارندگی امنیتی و نظامی اسرائیل توصیف کرد. بازدارندگی رو به ضعفی که پیش‌ازاین با رویدادهایی مثل طوفان‌الاقصی در نوار غزه، درگیری با حزب‌الله لبنان در مرزهای شمالی سرزمین‌های اشغالی و تلاش برای حملات پهپادی از سوی حوثی‌های یمن ضربات متعددی خورده و زیر سؤال رفته بود.

در بین رسانه‌های منطقه و جهان عرب هم شبکه الجزیره از رسانه‌هایی بود که در اوج تنش بین جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی در گزارش مفصلی به تبیین توانایی‌های دفاعی ایران به‌خصوص در حوزه پدافند هوایی پرداخت.

الجزیره با اشاره به اینکه ایران در حوزه نیروی هوایی و جت‌های جنگنده دارای ضعف است؛ صریحاً به این موضوع اشاره کرده است که ایران تلاش کرده با توسعه برنامه‌های موشکی و پهپادی، این ضعف را جبران کند. الجزیره در ادامه تأکید کرده که ایران برای بهبود سامانه‌های دفاع هوایی خود تمرکز کرده و این کار علاوه بر آن است که برخی پایگاه‌های هوایی، انبارهای موشکی و تاسیسات هسته‌ای خود را برای محافظت در برابر مهمات سنگرشکن آمریکایی و اسرائیلی در دل کوه و در اعماق زمین احداث کرده است.

 توان دفاعی ایرانی‌ها کاملاً بومی است
در این میان، بودند رسانه‌هایی مانند واشنگتن‌پست که هرچند با اتکا بر ادعای صهیونیست‌ها به رهگیری 99 درصدی شلیک‌ها سعی کردند پاسخ نظامی و دفاعی ایران را در حمله به سرزمین‌های اشغالی تخفیف دهند اما در نهایت به این موضوع هم اعتراف کردند که زرادخانه موشک‌های بالستیک ایران، بزرگ‌ترین زرادخانه موشکی در کشورهای غرب آسیاست.

نکته مهم گزارش واشنگتن‌پست آن است که این توانایی تسلیحاتی به‌طور کامل با اتکا به توان و تولید داخلی توسعه یافته است. این رسانه مطرح آمریکایی در ادامه اشاره کرده که ایران در سال‌های اخیر نشان داده که توانایی ارتقا و بهبود برخی از سامانه‌ها را داشته تا برد و دقت این موشک‌ها را افزایش دهد. واشنگتن‌پست این موضوع را هم مورد تأکید قرار داده که این حمله محک خوبی برای ایران بود تا نقاط قوت و ضعف شبکه پدافندی رژیم صهیونیستی را شناسایی کند.

اقدام ایران در حمله به سرزمین‌های اشغالی از داخل خاک خود در میان رسانه‌های صهیونیستی هم بازتاب داشت و این رسانه‌ها را مجبور کرد تا توانایی جمهوری اسلامی ایران برای درگیری با صهیونیست‌ها را مورد تحلیل و ارزیابی قرار دهند.

روزنامه تایمز اسرائیل در یکی از این گزارش‌ها که البته قبل از عملیات «وعده صادق» منتشر شده به توانایی‌های دفاعی ایران برای انتقام از صهیونیست‌ها پرداخته است. این رسانه با تأکید بر این‌که جمهوری اسلامی ایران بزرگ‌ترین قدرت موشکی در غرب آسیاست به نقل از شبکه 12 رژیم اسرائیل به موضوع جالبی اشاره می‌کند: «موشک‌های بالستیک شلیک‌شده از ایران 12 دقیقه طول می‌کشد تا به اسرائیل برسد، موشک‌های کروز دو ساعت طول می‌کشد و پهپادهایی که از جمهوری اسلامی پرتاب می‌شوند 9 ساعت طول می‌کشد تا به هدف خود برسند.»

 و ما ادراک ما العماد
اورشلیم‌پست دیگر رسانه صهیونیستی هم در تحلیل حمله موشکی ایران به سرزمین‌های اشغالی به بررسی توانایی‌های یکی از موشک‌هایی پرداخته که در عبور از سپر دفاع ضدموشکی رژیم صهیونیستی کارنامه خوبی از خود بر جای گذاشته است: «این حمله اولین استفاده عملیاتی از موشک بالستیک جدید ایرانی، عماد بود که سال گذشته نیز معرفی شد. نوآوری اصلی این موشک این است که یک موشک قابل مانور است: این موشک در زمان پرتاب بر روی یک مسیر بالستیک از پیش تعیین شده پرواز نمی‌کند. با این‌حال، می‌تواند پس از ورود به جو برای فریب سامانه‌های دفاع موشکی رهگیری و موشک‌های رهگیر که برای رهگیری آن پرتاب می‌شوند، مانور دهد. عماد با بردی در حدود 1700 کیلومتر به ایران اجازه می‌دهد از عمق خاک خود به اسرائیل موشک پرتاب کند. انرژی آن از سوخت مایع تامین می‌شود. سر جنگی آن نیز به‌طور قابل‌توجهی بزرگ‌تر از موشک‌های کروز و راکت‌های سنگین شلیک شده به‌سوی اسرائیل است.»

آن‌چه در سطرهای گذشته به آن اشاره شد نمونه کوچکی از بازتاب حمله مستقیم ایران از داخل خاک خود به سرزمین‌های اشغالی است که در دفاع از منافع خود انجام گرفت. بازتاب‌هایی که هر یک را می‌توان به نوعی اعتراف به توان دفاعی جمهوری اسلامی ایران دانست. توان دفاعی و نظامی که پیش از این و از جانب همین رسانه‌ها و تحلیلگران مورد طعنه و کنایه واقع می‌شد. حالا و در میان معرکه نبرد و میدان عمل مشخص شده است که توان ایرانی‌ها واقعی بود یا ادعای مضحک آن سیاست‌مدار آمریکایی که توانایی‌ها و تجهیزات دفاعی و نظامی ایران را فتوشاپ خوانده بود.

منبع: khamenei.ir

انتهای پیام/